Wyobraźcie to sobie: obrzeża miasta, restauracja w której z oranżerii widać zielony horyzont, jak zrobicie kilka kroków to znajdziecie się w ogrodzie. Tam chef rano idzie i ścina melisę czy bierze jarmuż. Wyobraźcie sobie restaurację, w której dbając o detale projektantka od tapet w toalecie kredowała łączenia, by były dla was niewidoczne. Pomyślcie o miejscu, gdzie zamiast potwornego płynu do dezynfekcji, keler przynosi wam gorący napar ziołowo-heraciany do obmywania rąk. Pomyście o miejscu, gdzie tuż po kolacji możecie iść na jazzowy koncert albo na spektakl. I co? Obstawiacie pewnie jakiś adres w Berlinie czy Sztokholmie -tam pełno takich miejsc. A tymczasem jest takie miejsce w B Y T O M I U! Tak, to nie literówka. W Bytomiu, a ściślej daleko od centrum i to właśnie jest w tym miejscu zaskakujące. Zapraszam do Scena Kulinarna Art Restaurant. Zacznijmy od tego, że w czasie pandemii przy zakazie gotowania zespół zakasał rekawy i zabrał się do remontu pod okiem projektantki – i to była dobra decyzja numer 1. Potem wpadli na pomysł miejsko-wiejskiego ogródka i to była druga świetna decyzja. Po trzecie zrobili to, co zawsze – znów zaczęli gotować i karmić ludzi. Powiem tyle: to będzie czarny koń tej edycji Fine Dining Week! Szef kuchni – Mariusz Roch widać, że dobrze czuje się w polskich produktach, nie unika klasyki (tatar, kopytka, kaczka, sernik) ale wie jak zaskoczyć. Perełkami na pewno są buliony – czyste umami! Jak zobaczycie na dnie poszatkowane na maleńkie kawałki jabłko Granny Smith, może wydać się to dziwne, ale po pierwszej łyżce owoców i zupy, będziecie wiedzieli, że to strzał w dziesiątkę! U chefa podoba mi się dbałość o detal, chce mu się obtaczać w popiele łososia, by potem miał piękną czarną obwódkę w tartaletce. Ma cierpliwość do kaszy gryczanej, z której małymi porcjami musi zrobić popcorn, by uzyskać zaskakujące złudzenie skwarków słoniny. Ma wyczucie proporcji, by zrobić rustykalną tartaletkę tak, by chrupała jak przypieczony podpłomykl lecz by się nie rozsypała po pierwszym kęsie. Ekipie z sali chce się wędzić wam na stole masło, by tatar miał już jesienny, ogniskowy posmak. Lubię taką gościnność – bo to oznacza, że i oni lubią swoich gości. Lekki niedosyt zostawiają desery, ale to dlatego, że wcześniej rozbudzona ciekawość i apetyt chcę kolejnej niespodzianki, a tymczasem dostaje się sernik czy ananas z lodami z mleka kokosowego – wszystko dobrze, ale finał zostaje bez efektu wow. W przyszłości idealnie by było, gdyby ktoś poszalał na sekcji słodkiej tak samo, jak na pozostałych. Mogłabym jeszcze wam pisać, że za ścianą jest sala koncertowo-teatralna i miejsce ma jeszcze kilka niespodzianek, ale nie będę – jedźcie tam i posłuchajcie Pana Marka. Scena Kulinarna Art debiutuje w Fine Dining Week, ale mam dziwne przeczucie, że na tym się nie skończy….

---

PODCZAS TESTOWANIA MIAŁAM PRZYJEMNOŚĆ JEŚĆ: